Methaanuitstoot meren kan fors verminderd worden met nieuwe aanpak

Meren en andere zoetwatersystemen zijn verantwoordelijk voor de uitstoot van veel methaan. Door regelmatig te baggeren en Phoslock (een fosfaatbindend kleideeltje) in te zetten kan de uitstoot in deze meren met meer dan de helft teruggedrongen worden.

Dat blijkt uit bevindingen van onderzoekers van de Radboud Universiteit.

Methaan is grotendeels afkomstig van natuurlijke systemen, en komt voor 49 procent uit zoetwatersystemen. De wereldwijde emissie van methaan neemt daarnaast alleen maar verder toe door opwarming en door eutrofiëring (een overvloed aan voedingsstoffen in het water). Onderzoekers van de Radboud Universiteit zochten uit of de methaanemissie teruggedrongen kon worden door deze eutrofiëring te verminderen.

Voor het onderzoek werd een opstelling van zestien testvijvers gebruikt: bij een deel van de vijvers werd de bodem gebaggerd, bij een deel werd Phoslock ingezet en bij de laatste groep werd een combinatie van beide technieken gebruikt.

Beide methodes blijken voor een dramatische beperking van de uitstoot te zorgen. Phoslock zorgt voor minder fosfaat in het water, wat het aantal drijvende planten vermindert. Invasieve planten zoals Azolla (ook wel bekend als kroosvaren) groeien met phoslock minder snel, waardoor er ook minder methaan geproduceerd wordt in de bodem. En door te baggeren neem je de organische stof die in de bodem zit weg, de koolstof die zorgt voor methaan. Uit ons onderzoek blijkt dat beide methodes de eutrofiering in een meer verminderen, en dat daarmee dus ook de emissie vermindert.