Nieuwe mosselbanken in Waddenzee weten zich te handhaven
Een groot deel van de bestudeerde banken blijkt zich te kunnen handhaven sinds de start van het onderzoek in 1995. De twee in 2018 nieuw aangetroffen mosselbanken zijn de eerste jaren goed doorgekomen en in 2019 en 2020 teruggevonden.
Mosselen en mosselbanken zijn wettelijk beschermd als belangrijke componenten in het ecosysteem van de Waddenzee. Droogvallende mosselbanken zijn belangrijk voor een goede kwaliteit van het habitattype ‘droogvallende zandplaten’ en zijn een belangrijke voedselbron voor vogelsoorten zoals de scholekster.
Wageningen Marine Research brengt in opdracht van het ministerie van LNV jaarlijks een aantal mosselbanken op de droogvallende platen in kaart om inzicht te krijgen in de veranderingen in locatie en omvang van de mosselbanken. Ook wordt informatie verzameld over de samenstelling van de bank, zoals het met mosselen- en oesters bedekte oppervlak, de biomassa- en lengteverdeling van zowel mosselen als oesters en de aanwezigheid van andere organismen op de mosselbank.
Mosselbanken gaan in het algemeen na het jaar van ontstaan langzaam in oppervlak, bedekkingspercentage en populatiedichtheid achteruit. Op de mosselbanken neemt dan het percentage lege schelpen, macroalgen en zeepokken toe in verhouding tot de levende mosselen. De afname in oppervlakte en bedekking wordt af en toe onderbroken door een goede mosselbroedval, waarna het proces opnieuw begint. Over de jaren ontstaat dus geleidelijk een mosselbank met meerdere jaarklassen en met een gevarieerde levensgemeenschap. Ondanks de overeenkomsten in algemene ontwikkeling, zijn er grote verschillen te zien in de ontwikkeling tussen individuele mosselbanken binnen een jaar. Deze verschillen kunnen ontstaan door locatie of door karakteristieken van de mosselbank, zoals de mate waarin deze bestand is tegen stormen en predatie.
Geen opmerkingen: