Te hoge concentraties van verschillende psychofarmaca in het oppervlaktewater

Wetenschappers van onder andere Universiteit Maastricht (UM) en het RIVM hebben voor het eerst systematisch uitgezocht welke psychofarmaca zoal voorkomen in het oppervlaktewater van Nederland. Met name de concentraties van de middelen oxazepam en carbamazepine blijken dusdanig hoog, dat risico’s voor het waterleven niet zijn uitgesloten. Uit de studie blijkt eveneens dat deze stoffen vooral afkomstig zijn van huishoudens en niet zozeer uit ziekenhuizen. De onderzoekers pleiten dan ook voor meer bewustwording bij artsen en behandelaars die deze middelen voorschrijven.

Tot nog toe was er niet veel bekend over welke psychofarmaca zoal voorkomen in het Nederlandse oppervlaktewater. Om meer inzicht hierin te krijgen, combineerden de wetenschappers data uit het zogenoemde Waterkwaliteitsportaal met gegevens uit het Genees- en hulpmiddelen Informatie Project van Zorginstituut Nederland. Niet alle gebruikte psychofarmaca worden namelijk door de waterschappen gemeten. Ook is niet van alle middelen bekend wat hun effect is op het watermilieu. Om de belangrijkste bronnen van psychofarmaca in het oppervlaktewater te kunnen achterhalen, maakten de onderzoekers gebruik van gedetailleerde data van een waterzuiveringsinstallatie in Winterswijk.

Antidepressiva, antipsychotica, slaap- en kalmeringsmiddelen en andere psychofarmaca worden wereldwijd steeds vaker voorgeschreven. Oxazepam, het middel dat geregeld is teruggevonden in het Nederlandse oppervlaktewater, geldt al jarenlang als een van de meest voorgeschreven medicijnen in ons land. Het helpt gevoelens van angst en spanning te verminderen, maar wordt ook veel gebruikt bij stress of burn-out klachten. Carbamazepine is een medicijn dat de verschijnselen van epilepsie onderdrukt, en wordt ook regelmatig voorgeschreven bij de behandeling van patiënten met een bipolaire stoornis.

UM-onderzoeker en psychiater Jurjen Luykx vindt dat artsen veel alerter moeten zijn op de hoeveelheid geneesmiddelen die ze voorschrijven. 'Maar ook hoe we medicatie voorschrijven verdient aandacht. Het gaat dan bijvoorbeeld om de vraag of en hoe snel we kunnen gaan afbouwen. Ook moeten we patiënten vaker adviseren hoe ze het beste kunnen omgaan met overgebleven medicatie, om te voorkomen dat deze door het toilet wordt gespoeld. Bovendien kunnen we de resultaten van deze studie gebruiken om te onderzoeken in welke gevallen andere medicijnen die even goed werken als oxazepam en carbamazepine, voorrang kunnen krijgen in behandelrichtlijnen. Het zou goed zijn als zulke richtlijnen in de toekomst meer rekening houden met de impact van behandelingen op het milieu en het klimaat.'