Model voor de waterafvoer van rivieren
Met het model van TU Delft masterstudent Watermanagement Sarah Hanus kan ze tot ver in de toekomst voorspellen hoe water uit de bergen zal stromen.
Door hogere temperaturen smelten sneeuw- en ijsmassa’s steeds sneller, waardoor de afvoer van rivieren in sommige periodes sterk toeneemt. Die veranderingen hebben grote impact.
Veel landen zijn in grote mate afhankelijk van water uit de bergen, bijvoorbeeld voor het besproeien van gewassen of energie van waterkrachtcentrales. Wanneer de hoeveelheid water of het piekmoment van de afvoer verandert, moeten we onze waterhuishouding anders inrichten. Ook hebben veranderende afvoerpatronen invloed op overstromingen en de waterbeschikbaarheid.
Hanus bedacht, ontwierp en ontwikkelde haar hydrologische model voor het voorspellen van toekomstige afvoerpatronen van regen- en smeltwater helemaal zelf. Een moeilijke opgave, want het was de eerste keer dat ze zoiets ging doen. “Dit model was heel complex, door de diverse data en de hoeveelheid data die ik erin wilde verwerken. Mijn eigen model coderen was het beste en het slechtste van mijn afstuderen. Ik was echt gefrustreerd als mijn model niet bleek te kloppen en ik weer eens ergens water ‘kwijt’ was. Toen ik het plots kloppend kreeg was ik euforisch.”
Door hogere temperaturen smelten sneeuw- en ijsmassa’s steeds sneller, waardoor de afvoer van rivieren in sommige periodes sterk toeneemt. Die veranderingen hebben grote impact.
Veel landen zijn in grote mate afhankelijk van water uit de bergen, bijvoorbeeld voor het besproeien van gewassen of energie van waterkrachtcentrales. Wanneer de hoeveelheid water of het piekmoment van de afvoer verandert, moeten we onze waterhuishouding anders inrichten. Ook hebben veranderende afvoerpatronen invloed op overstromingen en de waterbeschikbaarheid.
Hanus bedacht, ontwierp en ontwikkelde haar hydrologische model voor het voorspellen van toekomstige afvoerpatronen van regen- en smeltwater helemaal zelf. Een moeilijke opgave, want het was de eerste keer dat ze zoiets ging doen. “Dit model was heel complex, door de diverse data en de hoeveelheid data die ik erin wilde verwerken. Mijn eigen model coderen was het beste en het slechtste van mijn afstuderen. Ik was echt gefrustreerd als mijn model niet bleek te kloppen en ik weer eens ergens water ‘kwijt’ was. Toen ik het plots kloppend kreeg was ik euforisch.”
Geen opmerkingen: