Kwetsbare laagveenvegetatie in het Naardermeer gedijt goed

Bijzondere plantensoorten van laagvenen, veelal bedreigd in Nederland, doen het goed in het Naardermeer, blijkt uit onderzoek van de Universiteit Utrecht.

Student Annegreet Veeken vergeleek de vegetatie en hydrologie met gegevens uit 1987. Niet alleen zijn veel bedreigde soorten erop vooruitgegaan, er hebben zich ook nieuwe bijzondere soorten gevestigd, zoals de groenknolorchis.

In 1987 onderzocht Martin Wassen van de Universiteit Utrecht de vegetatie en de hydrologie van het Naardermeer als onderdeel van zijn promotieonderzoek. Het gebied wordt al meer dan een eeuw beschermd, maar - zo ontdekten Wassen en zijn collega’s - toch dreigde de rijke moerasvegetatie aan de oostkant van het natuurgebied te verdwijnen.

Daarom werd geadviseerd de drinkwaterwinning in het nabij gelegen Gooi te beëindigen om de kwelstroom te versterken en uitdroging en verzuring van het kwetsbare moeras te voorkomen. Dit advies is in de jaren negentig opgevolgd. Daarnaast heeft Natuurmonumenten lokale herstelmaatregelen getroffen, waaronder het verwijderen van dichte mostapijten in delen van het moeras.

Het laagveen aan de oostzijde van het Naardermeer doet het goed. Veel bedreigde soorten zijn erop vooruitgegaan, zoals ronde zegge, moeraswespenorchis en vleeskleurige orchis. Ook hebben zich nieuwe bijzondere soorten gevestigd, zoals de groenknolorchis.

Helaas heeft het herstel niet in het hele moeras plaatsgevonden. Plaatselijk is een soortenarm vegetatietype dat wordt gedomineerd door haarmos toegenomen, daar waar de vegetatie slechts in beperkt contact staat ​​met het opwellende zoete grondwater uit het Gooi.