Meest diverse koraalriffen niet altijd best beschermd
Over de hele wereld staan koraalriffen onder druk. Zarinah Waheed onderzocht de riffen in Maleisië en komt tot de conclusie dat de bescherming van koraalriffen beter kan.
Een derde van het koraal van het Groot Barrièrerif is dood. Dat was een half jaar geleden de sombere conclusie van Australische wetenschappers. Vervuiling, scheepvaart en klimaatverandering nekken het grootste aaneengesloten rif ter wereld. Koraalriffen die elders voorkomen lijkt hetzelfde lot beschoren.
Promovenda Zarinah Waheed onderzocht de afgelopen jaren koraalriffen in haar geboorteland Maleisië. Ze keek daarbij specifiek naar de rijkdom van koraalsoorten op de riffen daar, en ook naar de onderlinge verbondenheid tussen die locaties. Wat blijkt: de gebieden met de meeste koraalsoorten zijn vaak niet goed beschermd.
Waheed turfde de afgelopen jaren hoeveel soorten van drie koraalfamilies voorkomen op verschillende riffen verspreid over het uitgestrekte Maleisië. Dat deed zij tijdens verschillende duiktrips, samen met haar copromotor en koraalonderzoeker Bert Hoeksema van Naturalis Biodiversity Center te Leiden. Vóór deze duikexcursies had zij eerst alle 94 soorten van de betreffende families bestudeerd in de uitgebreide koralencollectie van Naturalis.
‘Het oostelijke deel van Maleisisch Borneo ligt in de zogeheten Koraaldriehoek’, zegt Waheed. ‘Dat is een uitgestrekte mariene regio waar de hoogste concentratie koraalsoorten voorkomt. Wetenschappers vermoedden al langer dat de diversiteit geleidelijke afneemt naarmate de afstand tot die Koralendriehoek toeneemt. Voor Maleisië was deze hypothese echter nooit grondig onderzocht. Uit mijn onderzoek blijkt dat de wetenschappers gelijk hebben.’
Waheed ontdekte bijvoorbeeld dat het uiterst oostelijk gelegen duikersparadijs Semporna in totaal 89 koraalsoorten huisvest van de drie onderzochte families. Ga je verder naar het westen – en dus verder weg van de Koraaldriehoek – dan neemt het aantal getelde koraalsoorten af tot een schamele 33 in Payar aan de westkust van het Maleisische vasteland.
Tot slot onderzocht Waheed ook de onderlinge verbondenheid tussen populaties op de verschillende Maleisische riffen. Dat deed ze door de genetische verwantschap te bepalen voor één soort paddenstoelkoraal (Heliofungia actiniformis), de blauwe zeester (Linckia laevigata) en de doopvontschelp Tridacna crocea, een koraalborend tweekleppig weekdier.
Promovenda Zarinah Waheed onderzocht de afgelopen jaren koraalriffen in haar geboorteland Maleisië. Ze keek daarbij specifiek naar de rijkdom van koraalsoorten op de riffen daar, en ook naar de onderlinge verbondenheid tussen die locaties. Wat blijkt: de gebieden met de meeste koraalsoorten zijn vaak niet goed beschermd.
Waheed turfde de afgelopen jaren hoeveel soorten van drie koraalfamilies voorkomen op verschillende riffen verspreid over het uitgestrekte Maleisië. Dat deed zij tijdens verschillende duiktrips, samen met haar copromotor en koraalonderzoeker Bert Hoeksema van Naturalis Biodiversity Center te Leiden. Vóór deze duikexcursies had zij eerst alle 94 soorten van de betreffende families bestudeerd in de uitgebreide koralencollectie van Naturalis.
‘Het oostelijke deel van Maleisisch Borneo ligt in de zogeheten Koraaldriehoek’, zegt Waheed. ‘Dat is een uitgestrekte mariene regio waar de hoogste concentratie koraalsoorten voorkomt. Wetenschappers vermoedden al langer dat de diversiteit geleidelijke afneemt naarmate de afstand tot die Koralendriehoek toeneemt. Voor Maleisië was deze hypothese echter nooit grondig onderzocht. Uit mijn onderzoek blijkt dat de wetenschappers gelijk hebben.’
Waheed ontdekte bijvoorbeeld dat het uiterst oostelijk gelegen duikersparadijs Semporna in totaal 89 koraalsoorten huisvest van de drie onderzochte families. Ga je verder naar het westen – en dus verder weg van de Koraaldriehoek – dan neemt het aantal getelde koraalsoorten af tot een schamele 33 in Payar aan de westkust van het Maleisische vasteland.
Tot slot onderzocht Waheed ook de onderlinge verbondenheid tussen populaties op de verschillende Maleisische riffen. Dat deed ze door de genetische verwantschap te bepalen voor één soort paddenstoelkoraal (Heliofungia actiniformis), de blauwe zeester (Linckia laevigata) en de doopvontschelp Tridacna crocea, een koraalborend tweekleppig weekdier.
Geen opmerkingen: