Nieuwe Hollandse Waterlinie stap dichter bij UNESCO Werelderfgoedstatus

De Nieuwe Hollandse Waterlinie is geselecteerd om in 2019 mogelijk te worden toegevoegd aan de Werelderfgoedlijst van UNESCO. Het ministerie van OCW heeft dit besluit vandaag bekend gemaakt. Dit grootste Rijksmonument van Nederland wordt voorgedragen als een uitbreiding van de Stelling van Amsterdam (Werelderfgoed sinds 1996). De Nieuwe Hollandse Waterlinie en de Stelling van Amsterdam vormen tezamen een uniek en groots monument van wereldformaat.  Januari 2018 overhandigt de minister van OCW de uitbreidingsnominatie aan de UNESCO in Parijs. In 2019 wordt bekend gemaakt of de Werelderfgoedstatus definitief wordt toegeken.

De Nieuwe Hollandse Waterlinie maakt onderdeel uit van een stelsel van waterlinies dat ooit is gebouwd om ons land in oorlogstijd te beschermen. In 2004 startte het Nationaal Project Waterlinie met als doel de Nieuwe Hollandse Waterlinie te behouden. In het afgelopen decennium is in totaal meer dan 120 miljoen geïnvesteerd. Veel onderdelen van de linies zijn gerestaureerd en tot ontwikkeling gebracht. Zo zijn forten en vestingsteden aangepakt, bunkers hersteld, infrastructuur aangelegd en recreatievoorzieningen gecreëerd. Met meer dan 1 miljoen bezoekers aan talloze evenementen en exposities vormen de waterlinie een grote cultuurhistorische attractie. Dit najaar opent het Nationale Waterliniemuseum op het Fort bij Vechten haar deuren. Dat vormt de kroon op het project. Samen met de Stelling van Amsterdam is de Nieuwe Hollandse Waterlinie erfgoed van wereldniveau. Het Nationaal project wordt afgerond in 2020.

Gedeputeerde Mariëtte Pennarts van de provincie Utrecht, namens de Liniecommissie: "We beschouwen deze toekenning als een beloning voor hetgeen is gedaan, een bekroning van wat de waterlinie nu is en een bestendiging van de ontwikkeling die in gang is gezet. De UNESCO status gaat een positief effect hebben op het aantal (buitenlandse) bezoekers van de waterlinie en draagt daarmee bij aan de internationale profilering van Nederland Waterland. Bovendien is de toekenning een impuls voor alle innovatieve ondernemers en vrijwilligers met een cultuurhistorisch hart die dagelijks werken aan het behoud en de ontwikkeling van de waterlinie."
Nominatieproces

Een expertgroep heeft het zogenaamde aanloopnominatiedossier de afgelopen maanden getoetst op unieke waarden, draagkracht en draagvlak, alsmede op haalbaarheid van de planning. Het besluit van het Rijk om dit dossier voor te dragen laat zien dat het dossier kansrijk wordt geacht. In 2015 en 2016 wordt verder doorgewerkt aan het nominatiedossier en het managementplan dat in 2017 aan de minister wordt aangeboden. De minister brengt het dossier verder naar Parijs. Unesco bepaalt dan in 2019 de definitieve toekenning van de Werelderfgoedstatus.
Uniek aan de Nieuwe Hollandse Waterlinie

De basis voor de Nieuwe Hollandse Waterlinie is gelegd in de Middeleeuwen. Vanaf 1600 tot aan 1963 is het landschap van de Nieuwe Hollandse Waterlinie gevormd door de verdere ontwikkeling van watermanagement, militaire werken en het strategisch landschap. Sinds de 19de eeuw vormen de Nieuwe Hollandse Waterlinie en de Stelling van Amsterdam het sluitstuk van de nationale verdediging. De twee linies zijn als het ware het eindbeeld van een periode  van nationale verdediging  die als strategie en structuur nu nog volledig herkenbaar en zichtbaar in het landschap ligt. Vandaag de dag is de Nieuwe Hollandse Waterlinie met een lengte van 85 km het grootste Rijksmonument van Nederland.