Wateronderzoek levert betere detectiemethode voor coronavirus op

Wateronderzoek en het coronavirus zijn geen logische combinatie. Toch is het Delftse en Noorse onderzoekers gelukt om uit hun wateronderzoek een slimme toepassing te halen voor de detectie van het coronavirus.

Het doel van het NWO-domein TTW-project ‘WaterTagging’ is om waterstromen in kaart te brengen. De Delftse onderzoekers, onder leiding van Thom Bogaard, gebruiken daarvoor microbolletjes van ijzeroxide met silicium. Deze bolletjes zijn gelabeld met een soort DNA-streepjescode. Ze worden vervolgens in een waterstroom ingebracht, om ze verderop terug te vinden. Door de streepjescode is te achterhalen wanneer en waar de deeltjes zijn ingebracht. Zo volgen de onderzoekers waterstromen, en kunnen ze bijvoorbeeld de bron van verontreinigingen opsporen. Eind 2018 kon het team het onderzoek uitbreiden, door middel van een Europees samenwerkingsproject, UrbanWat.

Noorse onderzoekers gebruiken de microdeeltjes om RNA te extraheren uit een oplossing die een monster van de patiënt bevat. Omdat de microbolletjes ijzeroxide bevatten, kan met behulp van een magneet het RNA gescheiden en gezuiverd worden. Vervolgens wordt de genetische code van dat gezuiverde RNA geïdentificeerd en vergeleken met het coronavirus. Deze nieuwe testmethode lijkt gevoeliger te zijn dan huidige methodes om het coronavirus op te sporen. In de projectgroep in Noorwegen wordt daarom nu opgeschaald om minimaal voor 150.000 tests per week aan microbolletjes te produceren in dat land. Of deze methode ook in Nederland zal worden toegepast is nu nog niet bekend.