Hoe om te gaan met waterschaarste, nu en in de toekomst

Ted Veldkamp onderzoekt de invloed van de mens en van het klimaat op waterschaarste, op wereldwijde schaal. Ze kijkt hiervoor naar het verleden en analyseerde verschillende toekomstscenario’s. Een geïntegreerde aanpak, waarin effecten van maatregelen voor het hele stroomgebied worden doorgerekend, levert volgens Veldkamp een optimale verdeling van het water op. Voor alle gebruikers van het zoetwater, de huidige en de toekomstige, waarbij de natuur ook tot gebruiker wordt gerekend.
 
De vatbaarheid voor waterschaarste wordt bepaald door meerdere hydro-klimatologische factoren, zoals de gemiddelde waterbeschikbaarheid en de jaarlijkse variabiliteit, maar ook door heersende socio-economische condities, zoals de watervraag en de mate van watermanagement. Een voorbeeld is het Ganges-Brahmaputra basin, waar veel mensen en economische activiteiten een hoge druk leggen op de beschikbare zoetwaterbronnen en waar de negatieve en positieve effecten van menselijke ingrepen om om te gaan met waterschaarste duidelijk zichtbaar is.

Veldkamp concludeert dat bepalend is welke van deze factoren overheerst; dit beïnvloedt de keuze en het ontwerp van maatregelen, gericht op het verkleinen van de watervraag, vergroten van de -beschikbaarheid, of om om te gaan met tijdelijke tekorten.

De beschikbaarheid van zoetwater is essentieel. Hoewel slechts 10 procent van de beschikbare zoetwatervoorraad wordt gebruikt is waterschaarste wijdverspreid met gevolgen die variëren van hongersnood, economische schades, tot verslechterde milieu-condities. Een urgente behoefte bestaat dan ook effectieve strategieën te ontwikkelen om om te gaan met waterschaarste, nu en met het oog op de toekomst.