Daken van kassen voorkomen wateroverlast bij hevige regenval

In dichtbebouwd glastuinbouwgebied is de kans op wateroverlast bij hevige regenval groot. Regenwater gaat direct van het glazen dak de sloot in en kan vrijwel nergens in de grond zakken. TNO, Royal HaskoningDHV en Demokwekerij Westland ontwikkelden een methode om regenwater tijdelijk vast te houden op kasdekken. Na een demonstratie in 2013 bij Demokwekerij Westland is in juni 2014 bij tuindersbedrijf Frank van der Burg een praktijkproef gestart.

De waterbergingsopgave in intensief bebouwde gebieden blijft een uitdaging vanwege klimaatveranderingen: regenbuien worden intensiever en minder voorspelbaar. Het inzetten van de daken van kassen als waterberging, kan in de toekomst het risico op wateroverlast in glastuinbouwgebieden verminderen. Daarnaast draagt het concept bij aan de effectievere inzet van regenwater in tijden van droogte. Door het water tijdelijk vast te houden op de daken van de kassen, kan het vertraagd worden afgegeven aan het watersysteem: sloten, kanalen en gemalen. Hoogheemraad Arie van den Berg: “Op deze manier creëren de tuinders extra ruimte voor water zonder dat het ten koste gaat van kostbare grond. Bij een geslaagde proef, kan zo in de toekomst de kans op wateroverlast flink worden beperkt.”

Het concept voor het waterbergend kasdek is bedacht door Royal HaskoningDHV. De doorontwikkeling wordt mede mogelijk gemaakt door TNO, Frank van der Burg B.V., Rabobank Westland, Hoogheemraadschap Delfland, Provincie Zuid-Holland en de Gemeenten Westland en Langsingerland. In 2013 is het concept van het waterbergend kasdek gedemonstreerd bij de Demokwekerij. Deze demonstratie heeft inzicht opgeleverd over de technische haalbaarheid van een stuwschot op het eind van het kasdek om regenwater vertraagd af te voeren. In overleg met Royal HaskoningDHV, Delfland en gemeente Westland is een praktijkproef in 2014 gedefinieerd, ditmaal bij tuinder Frank van der Burg in Berkel en Rodenrijs. De werkzaamheden van TNO aan dit gezamenlijke project bestaan in hoofdlijnen uit monitoring van de waterberging en het verzamelen van meetresultaten. De proef duurt een half jaar met daarin de zomerperiode, de tijd waarin juist de heftigste buien voorkomen. Eind 2014 worden de resultaten bekend.