In de huidige vorm vinden de auteurs het twijfelachtig of het congres op lange termijn voldoende impact zal hebben op draslanden. “Een van de grootste tekortkomingen is hoe het Ramsar-congres de bescherming van draslanden op gebiedsbasis benadert,” betogen Bridgewater en Kim.
Het Ramsar-congres wijst draslanden aan die op de ‘Ramsar-lijst’ komen. Eenmaal op de lijst verplicht het congres landen om ervoor te zorgen dat de gebieden hun ‘ecologische karakter’ behouden. De auteurs stellen echter dat als een gebied eenmaal op de lijst is geplaatst, er weinig daadwerkelijke verandering in het beheer en de instandhouding te zien is.
Bridgewater en Kim roepen daarom het congres op om actie te ondernemen. De komende vijftig jaar kan het congres volgens hen floreren als het beter aansluit op andere mondiale processen, de focus op nieuwe gebieden vermindert en tegelijkertijd zorgt voor een beter beheer van bestaande gebieden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten