Zijn Chinese wolhandkrabben een bedreiging voor inheemse waterplanten?

(Foto: Christian Fischer)

Het aantal Chinese Wolhandkrabben dat onze rivieren bevolkt neemt de laatste jaren indrukwekkende proporties aan. Recente vangsten door de waterbeheerders spreken van 20.000 tot 30.000 individuen die per dag op 1 rivier gevangen kunnen worden. Men is deze invasieve krabbensoort liever kwijt dan rijk, onder meer omdat men indicaties heeft dat ze inheemse waterplanten aanvreet. Tot op heden is hier echter geen wetenschappelijk bewijs voor.

Het is daarom cruciaal dit verder te documenteren: de waterplanten hebben een belangrijke habitatfunctie in onze rivieren en helpen bij het halen van de waterkwaliteitsnormen binnen de EU Kaderrichtlijn Water. Om het mysterie te ontrafelen, hebben Jonas Schoelynck (Global Change Ecology Centre, onderzoeksgroep Ecosysteembeheer) en zijn collega’s nu een nieuw experiment opgezet.

Het experiment, dat net afgelopen is, vond plaats in de Mesodrome, een nieuwe onderzoeksfaciliteit aan Campus Drie Eiken van Universiteit Antwerpen. In deze experimentele infrastructuur werden waterplanten opgekweekt in 12 vijvers onder verschillende omstandigheden. Sommige vijvers waren bedekt met een schaduwdoek, waardoor planten een gebrek aan licht ervoeren (analoog aan zeer troebel water), sommige vijvers kregen een sublethale dosis glyfosaat (werkzame stof van verschillende herbiciden, veelvuldig in het nieuws door een mogelijke toekomstige ban)  en een andere vervuilende stof, EDTA. De laatste vijvers werden voorzien van zuiver water. In al deze vijvers werden wolhandkrabben gezet in variabele dichtheden. Tijdens het experiment werd nauwkeurig opgevolgd in welke mater de krabben de waterplanten aantastten.

Uit de eerste onderzoeksresultaten blijkt dat de krabben inderdaad heel efficiënt de vegetatie kunnen kortwieken. Watervervuiling blijkt hier een versnellend effect op te hebben. Het onderzoek wijst er dus op dat de krabben inderdaad een bedreiging kunnen vormen voor onze inheemse flora. De resultaten worden nu in detail uitgewerkt voor een wetenschappelijke publicatie.