Wilhelminakanaal: Onderhoud aan de Marksluis

De Marksluis in de gemeente Oosterhout is van maandag 31 mei tot en met vrijdag 4 juni 2021 gestremd voor scheepvaartverkeer in verband met onderhoudswerkzaamheden.

Istimewa Elektro vervangt dan in opdracht van Rijkswaterstaat het ICT-systeem voor de bediening van de sluis, en de beweegbare brug die er overheen loopt.

Het scheepvaartverkeer wordt via de gebruikelijk communicatiekanalen geïnformeerd over de stremming. Op vrijdag 4 juni wordt het nieuwe bediensysteem getest. Daardoor is het mogelijk dat voetgangers en wegverkeer iets langer moeten wachten bij een geopende brug. Verkeersregelaars regelen op die dag het verkeer.

Na het vervangen van het ICT-systeem wordt de Marksluis met brug niet langer vanuit de bediencentrale Oosterhout aangestuurd, maar net als sluis/brug I en sluis II, vanuit de hoofdbediencentrale van Rijkswaterstaat in Tilburg. Begin april is bij die objecten het ICT-systeem al succesvol omgezet.

Onderhoud hefdeuren westkolk sluis Weurt

Rijkswaterstaat geeft de sluiscomplexen Heumen en Weurt de komende jaren een stevige onderhoudsbeurt. Die is nodig omdat sommige onderdelen het einde van hun technische levensduur naderen. Het meest urgente onderhoud vanuit veiligheid en beschikbaarheid is in 2020 uitgevoerd. Nu gaat men verder met levensduurverlengend onderhoud.

In de onderhoudsbeurt is veel aandacht voor de sluisdeuren. Met name de deuren uit de westkolk van sluis Weurt zorgden de afgelopen jaren voor verschillende storingen. Het gaat hierbij om drie hefdeuren: de Waaldeur aan de kant van de Waal, de kanaaldeur aan de kant van het Maas-Waalkanaal en de middendeur halverwege daartussen.

Om de deuren weer goed te laten werken, worden ze alle drie volledig gerenoveerd. De Waaldeur was in 2020 als eerste aan de beurt. In 2021 volgt de middendeur en in 2022 de kanaaldeur.

Binnenkort weer beekprik of beekforel in Belgische rivieren?

De kans dat we over enkele jaren weer beekprik of beekforel vinden Belgische rivieren is bijzonder klein. Een internationale studie onder leiding van KU Leuven toont aan dat we, met het beleid dat nu gevoerd wordt, in Vlaanderen slechts kleine stappen vooruit zetten.

In 2000 onderschreef Vlaanderen de Europese Kaderrichtlijn Water. De horizon was 2015. Deze deadline is intussen zes jaar verstreken, maar de doelstellingen worden nog steeds niet gehaald.

Doctoraatstudent Io Deflem en Filip Volckaert, professor Aquatische Ecologie en Evolutie, aan de KU Leuven en hun collega’s verzamelden alle gegevens over de waterkwaliteit en vispopulatie in de Vlaamse waterlopen. Ze ontwikkelden statistische modellen die rekening houden met de huidige situatie en aantonen hoe de vispopulatie zal reageren op het huidige beleid.

Rifhaaien verhuizen tijdens hun leven

 

Rifhaaien blijven niet hun hele leven op dezelfde plek, ze gebruiken verschillende habitats tijdens verschillende perioden in hun leven.

Dat blijkt uit onderzoek van Wageningen University & Research (WUR) naar twee soorten rifhaaien in Caribisch Nederland.

Onderzoekers hebben op 376 plekken in de wateren van Saba en Sint Eustatius camera's geplaatst op het rif. Het blijkt dat daar vooral juveniele verpleegsterhaaien en Caribische rifhaaien rondzwemmen: jonge haaien die nog niet geslachtsrijp zijn. 'We hebben bijna geen volwassen haaien waargenomen', zegt onderzoeker Twan Stoffers. 'We denken dat de dieren dit rif als kraamkamer gebruiken en later naar andere leefgebieden trekken.'

Dat verhuizen van de haaien gedurende hun leven heeft ook consequenties voor het beheer en de bescherming van deze bedreigde diersoorten. Het in 2015 opgerichte haaienreservaat Yarari bevat zowel koraalriffen en diepe wateren rondom Saba, Saba Bank en St. Eustatius, maar de resultaten van dit onderzoek suggereren dat de bescherming van de rifhaaien alleen effectief is als er een groter netwerk van beschermde gebieden omheen ligt.

Einde droogte nu op de voet te volgen

Na jaren van droogte zijn de grondwaterstanden eindelijk weer op peil. Ook op de hoge zandgronden is door de kou en overvloedige regenval van de laatste weken het grondwater weer aangevuld na de droogtes van de afgelopen jaren.

Sinds deze maand is de actuele ontwikkeling van droogte in Nederland gedetailleerd te volgen in het nieuwe Droogteportaal. Dit is een samenwerking tussen KnowH2O, StellaSpark en KWR Water Research Instituut.

Droogte kan in verschillende delen van de waterkringloop doorwerken. Het begint met meteorologische droogte, door minder regen dan normaal in combinatie met verdamping. Met enige vertraging leidt dit tot het uitdrogen van de bodem, waarin planten wortelen. Daarna daalt ook de grondwaterstand. Deze hydrologische droogte heeft uiteindelijk tot gevolg dat sloten, beken en rivieren minder water afvoeren, of zelfs droogvallen.

Regionale verschillen in meteorologische droogte ontstaan doordat het weer van plaats tot plaats varieert. De ontwikkeling van hydrologische droogte is ook sterk locatie afhankelijk, door bijvoorbeeld de lokale grondsoort, waterbeheer en watergebruik.

Droogteportaal toont actuele situatie grondwater
Het Droogteportaal toont de actuele situatie van neerslag, neerslagoverschot, bodemvocht, grondwater en beekafvoeren en vergelijkt deze met gegevens uit eerdere jaren. Zo kan de ontwikkeling van droogte gevolgd worden.

Met 7 miljoen m3 zand Texel tegen de Noordzee beschermen

Rijkswaterstaat is onlangs gestart met de zandsuppletie op het strand van Texel tussen strandpaal 9 en strandpaal 13. De strandsuppletie op Texel-Zuidwest duurt tot eind juni 2021, de vooroeversuppleties nog tot uiterlijk 1 maart 2022.

In totaal wordt 7 miljoen m3 zand van de Noordzeebodem aangebracht op de vooroever en het strand om de kustlijn van Texel weer in topconditie te brengen. Dat is vergelijkbaar met 5 grote voetbalstadions bijna tot aan de nok gevuld met zand. De werkzaamheden gaan dag en nacht, 7 dagen per week door.

Innovatieve plantenbak zorgt voor meer leven in Zuid-Hollands vaarwater

De provincie Zuid Holland installeert samen met startup ReefSystems plantenbakken op de kale, stalen damwanden van enkele vaarwegen om zo de biodiversiteit te vergroten.

De waterplanten trekken insectenlarven, waterslakken en andere waterdiertjes aan. Dat trekt weer vissen aan. Bovendien kunnen zij schuilen tussen de planten en er zich voortplanten. De eerste bakken zijn geplaatst in de Gouwe en de Otwegwetering in Boskoop.

ReefSystems ontwikkelde het concept voor de plantenbakken in samenwerking met stadsecologen, vismigratiespecialisten en vaarwegbeheerders. Stalen damwanden zijn erg onaantrekkelijk voor beesten en omdat de constructies vaak kilometers lang zijn is de impact hiervan enorm. Als een vis langs een kale damwand zwemt is er weinig te beleven, maar door de groei van waterplanten wordt er onder water een levendige, groene aquawand gecreëerd, zegt Max Dijkstra van ReefSystems. Samen met Jesse de Bont startte hij het bedrijf om een positieve verandering in gang te zetten voor de natuur.

Een tweede kraan voor West Brabant

Waterschap Brabantse Delta is 15 april gestart met de bouw van een zoetwaterinlaat naast sluis Roode Vaart in Moerdijk. Dit belangrijke project voor de zoetwatervoorziening in West-Brabant is financieel mede mogelijk gemaakt door de provincie. De installatie wordt ook wel de ‘tweede kraan’ genoemd. In Oosterhout bij het Wilhelminakanaal staat ook een inlaat, voor water uit de Maas.

De zoetwaterinlaat bestaat uit een inlaatkanaal en pompgemaal waar per seconde meer dan 3.500 liter water vanuit het Hollands Diep naar de Roode Vaart door kan stromen. Dat water is hard nodig om de rivieren Mark & Dintel, de Vliet en de polderwatergangen in droge zomers op peil te houden.

. In tijden van droogte en watertekort wil waterschap Brabantse Delta veel meer water uit de grote rivieren naar West-Brabant kunnen sturen. Dat water is nodig om de rivieren Mark & Dintel, de Vliet en de polderwatergangen op peil te houden. Extra wateraanvoer verbetert ook de doorstroming. Stroming is goed voor de waterkwaliteit en gaat blauwalgen en verzilting tegen. Een tweede waterinlaat biedt bovendien meer zekerheid, bijvoorbeeld bij problemen met de techniek of waterkwaliteit bij de inlaat in Oosterhout.

1.000 rivieren verantwoordelijk voor 80% van het plastic in oceanen

Een publicatie in Science Advances werpt een nieuw licht op waar en hoeveel plastic via rivieren in de oceanen terechtkomt.

Met behulp van nieuwe metingen en modellering toont de studie aan dat 1000 rivieren voor bijna 80% van de plasticuitstoot zorgen. Dit aantal is 100 keer groter dan de 10 rivieren waarvan eerder werd aangenomen dat zij verantwoordelijk waren voor het grootste deel van de vervuiling.

De studie is uitgevoerd door The Ocean Cleanup in samenwerking met Ruud van der Ent van de TU Delft en onderzoekers van Wageningen University & Research, Universiteit Utrecht en het Helmholtz Centrum voor Milieuonderzoek.

Rivieren zijn de belangrijkste bronnen van plastic in de oceanen. Deze nieuwe bevindingen wijzen erop dat de plasticverontreiniging van oceanen wordt veroorzaakt door een groter aantal kleine en middelgrote rivieren. Dit inzicht is in strijd met eerdere schattingen dat een klein aantal massale rivieren de grootste bijdragers zijn. Wereldwijd stoten 1.000 rivieren bijna 80% van de vervuiling uit. Enerzijds vertegenwoordigt dit 1% van alle rivieren wereldwijd, anderzijds is deze schatting ongeveer 100 keer zo veel rivieren als eerder werd gedacht de meerderheid van de uitstoot te vertegenwoordigen.

Waterschappen lanceren de Waterbazen Wandelingen

Om wat afwisseling te brengen tijdens het wandelen, lanceren de waterschappen de ‘Waterbazen Wandelingen’. Onderweg ontdekken wandelaars wat ze zelf kunnen doen voor schoon en voldoende water.

Met een gratis Doe & ontdek-gids kunnen mensen aan de slag met opdrachten en waterweetjes. Ze checken de waterkwaliteit, leren kijken als een dijkwachter of spotten tegeltuinen, regentonnen of wadi’s. Wandelaars kiezen zelf waar de wandeling heen gaat: op de dijk, in de natuur of in de stad. Hoe meer opdrachten je doet, hoe meer je een Waterbaas wordt.

Steeds meer mensen dragen bij aan schoon en voldoende water. Met kleine aanpassingen in en om het huis is er al veel te bereiken. Zoals hoosbuien opvangen met een regenton, de auto een duurzame wasbeurt geven in de wasstraat of zwerfvuil rapen langs de waterkant. Met de campagne ‘Waterbazen’ willen de waterschappen zo veel mogelijk Nederlanders betrekken bij hun werk. En ze prikkelen om zelf ook waterbewust bezig te zijn.

De Doe & ontdek-gids van de Waterbazen Wandelingen is gratis te downloaden op waterschappen.nl en speciaal geschikt voor op de mobiele telefoon.

Digitaal netwerk voor grote vissen in de Waddenzee

Een dezer dagen zijn de eerste van de ruim 100 ontvangers geplaatst op boeien van Rijkswaterstaat in de westelijke Waddenzee. Doel is om de gezenderde grote vissen die van de Noordzee, tussen Texel, Vlieland en Terschelling, naar de Waddenzee zwemmen te detecteren en te volgen.

Onderzoek uit meerdere jaren toont aan dat er nog maar weinig grote vissen, zoals zeebaars, harder, de ruwe haai en zeeforel in de Waddenzee zwemmen. De meeste soorten zijn er nog wel, maar de dieren zijn kleiner en in aantal minder. Dit is niet alleen een probleem voor de visstand, maar wijst ook op een probleem in het voedselweb.

Door innovatieve technieken te gebruiken zoals de grote vissen te voorzien van een zender en ze te volgen, verwachten onderzoekspartners een beeld te krijgen van wat hun belangrijkste routes zijn, hoe de grote vis zich verspreidt over de Waddenzee en wat de ‘hotspots’ en ‘notspots’ voor vis zijn. Met deze kennis kan de effectiviteit van vispassages, paai- en opgroeigebieden in beeld worden gebracht en kunnen betere maatregelen worden getroffen om de visstand en het voedselweb te herstellen.

Dit jaar worden ongeveer 400 vissen voorzien van een zender. De vissen worden door sport- en beroepsvissers gevangen in de zomer (zeebaars, harder, ruwe haai) en in het najaar (zeeforel). De zender is iets kleiner dan een grote paperclip en wordt onder verdoving diervriendelijk in de buikholte van de vis geplaatst.

'Nederland op stoom met aanpassing aan klimaatverandering'

Minister Van Nieuwenhuizen (Infrastructuur en Waterstaat) heeft de Tweede Kamer een overzicht gestuurd van de acties die zij afgelopen vier jaar heeft ondernomen op dit terrein, samen met andere overheden, organisaties en burgers.

Het Deltaprogramma Ruimtelijke adaptatie (DPRA) beperkt ook op lange termijn de gevolgen van overstromingen, zorgt voor voldoende zoetwater en voorkomt dat we vaak te maken krijgen met grootschalige wateroverlast en schade door hitte. Hierin staan de stappen die ervoor gaan zorgen dat Nederland in 2050 waterrobuust en klimaatbestendig is ingericht.

De Nationale Adaptatie Strategie (NAS) geeft een overzicht van de belangrijkste klimaatrisico’s voor verschillende sectoren en kijkt bijvoorbeeld ook naar het de mogelijkheid om klimaatrisico’s te verzekeren en de aanpak van hittestress. Ook heeft de NAS eraan bijgedragen dat er aandacht is voor klimaatadaptatie in bij sectoren als natuur, landbouw en de gebouwde omgeving.

Als coördinerend bewindspersoon heeft minister Van Nieuwenhuizen financiële middelen, kennis en menskracht beschikbaar gesteld. Tal van steden en regio’s hebben al initiatieven genomen. Parken zijn heringericht met een waterbuffersysteem waardoor er minder overlast is van extreme neerslag. Straten zijn voorzien van waterbergingen of klinkers die water vasthouden. Burgers maken geveltuintjes en halen klinkers uit hun tuin, waardoor water sneller wordt afgevoerd of vastgehouden voor droge tijden.

Gemeenten, waterschappen en provincies hebben samen met het ministerie van IenW het platform Samen Klimaatbestendig gelanceerd. Zij werken ook samen met de tuinsector, woningcorporaties, gezondheidsorganisaties, financiële instellingen en organisaties achter gebiedsontwikkeling en bedrijventerreinen. Doel is uitwisseling van kennis en ervaring en het stimuleren van samenwerkingen.

Het KNMI ontwikkelt een model om extreme neerslag beter te kunnen voorspellen. Hierdoor kunnen waterschappen, veiligheidsregio’s en anderen tijdig voorbereidingen treffen om schade bij weersextremen te beperken en voorkomen.

Vier jaar geleden stond klimaatadaptie nog in de kinderschoenen. Inmiddels is het verankerd in nationaal beleid.

Ook internationaal heeft Van Nieuwenhuizen eraan bijgedragen om klimaatadaptatie hoger op de agenda te krijgen. In 2018 nam ze het initiatief voor de Global Commission on Adaptation om praktische oplossingen te vinden voor water gerelateerde problemen door klimaatverandering wereldwijd. Begin 2021 was Van Nieuwenhuizen gastvrouw van de Climate Adaptation Summit, waarbij dertig wereldleiders hun steun uitgespraken om de komende tien jaar wereldwijd serieus werk te maken van klimaatadaptatie.

Google koelt datacenter Eemshaven met oppervlaktewater

Google gaat industrieel water uit oppervlaktewater gebruiken voor de koeling van de servers in haar datacenter in Eemshaven. Dit kan nu dankzij de aanleg van een nieuwe industriële waterzuivering en nieuwe transportleidingen door het Waterbedrijf Groningen en North Water, ondersteund door Google met een investering van ruim 45 miljoen euro.

De nieuwe waterleiding stelt Google en andere bedrijven in de regio in staat om nog duurzamer te opereren. Als volgende stap gaan we onderzoeken hoe we afvalwater kunnen behandelen en gebruiken om het datacenter te koelen.

In het datacenter in de Eemshaven gebruikt men water om de temperatuur van de apparatuur en servers te regelen. De watercapaciteit om warmte af te voeren is tot 24 keer hoger dan bij lucht, wat betekent dat er significant minder energie wordt verbruikt. In het gesloten systeem circuleert het water zo vaak mogelijk door leidingen met een continue stroom. Het open systeem maakt gebruik van koeltorens om de temperatuur van het gesloten systeem te verlagen. Door gebruik te maken van deze recirculerende koelsystemen kunnen we het waterverbruik met meer dan 50% verminderen ten opzichte van de alternatieve methode van eenmalige koeling.

Provincie onderzoekt werking paddentunnels

Tijdens de paddentrek kunnen de padden door speciale tunnels. Maar maken ze daar wel gebruik van? Dat onderzoekt de provincie Noord-Holland nu met automatische sensoren.

De studie meet de activiteit in de faunapassages tijdens de jaarlijkse paddentrek. Onderzoekers proberen hierbij een innovatieve techniek uit. Ze plaatsen op maat gemaakte detectoren in de tunneltjes.

De provincie Noord-Holland werkt in het project intensief samen met PWN, 3D-makers, het Goois Natuurreservaat, OAK en gebiedsaannemer Krinkels.

De detectoren registreren automatisch elk dier dat door de tunnel kruipt, inclusief de looprichting. Die gegevens worden vervolgens via het mobiele netwerk naar de onderzoekers gestuurd.

Biobased verpakkingen voor het waterleidingsysteem

Een consortium van zes partijen onderzoekt hoe biologisch afbreekbare verpakkingen het waterleidingsysteem kunnen verduurzamen.

Koppelingen voor nieuwe waterleidingen die in de grond worden gelegd, zijn op dit moment onder meer verpakt in plastic folie. Dat is niet alleen slecht voor het milieu, doordat dit plastic van fossiele grondstoffen is gemaakt. Het is ook nog eens onhandig, tijdrovend en duur, omdat het voor plaatsing verwijderd en afgevoerd moet worden.

In het project Duurzame verpakkingen voor het waterleidingsysteem onderzoeken zes projectpartners hoe verpakkingen van biobased plastic de CO2-uitstoot kunnen verminderen en de efficiëntie kunnen verhogen. In tegenstelling tot verpakkingen van petrochemisch plastic kan deze biobased variant namelijk in de grond achterblijven. Dit bespaart fossiele grondstoffen, tijd en geld. Bovendien is de verwachting dat deze biobased folie over betere eigenschappen beschikt dan de petrochemische tegenhanger, zoals een hogere UV-bestendigheid. Dit is nodig om de leidingen bovengronds goed op te kunnen slaan.

In de eerste helft van dit jaar loopt een haalbaarheidsstudie. Als deze succesvol is, dan volgt een demonstratieproject en vervolgens kan de biobased verpakking breed worden ingezet. Niet alleen voor waterleidingen, maar op termijn ook voor gasleidingen. En niet alleen in Nederland, maar wereldwijd.

Ode aan de Hollandse Waterlinies

Decennia lang beschermden de Nieuwe Hollandse Waterlinie en de Stelling van Amsterdam ons land. Dit jaar brengt Nederland een Ode aan de Hollandse Waterlinies door onder anderen verhalen, wandel- en fietstochten en bijzondere fortensafari’s te organiseren. Vandaag is de officiële aftrap van het themajaar.

De Hollandse Waterlinies vormen een belangrijke hoofdstuk in de Nederlandse geschiedenis. Om precies te zijn; vanaf 1815 tot aan 1940, toen de waterlinies hun verdedigingsfunctie verloren. De linies bestaan in totaal uit 85 kilometer, 45 forten, zes vestingen en twee kastelen.

De Nieuwe Hollandse Waterlinie is genomineerd voor de UNESCO Werelderfgoedstatus. De Stelling van Amsterdam kreeg al in 1996 een plek op de Werelderfgoedlijst. De UNESCO-status betekent naast internationale erkenning, bekendheid bij een groot publiek, ook bescherming, behoud en ontwikkeling van de waterlinies.

A15 Suurhoffbrug afgesloten

 

In verband met onderhoudswerkzaamheden en plaatsing van de tijdelijke brug is de Suurhoffbrug (A15) van vrijdagavond 7 mei 21.00 uur tot maandagochtend 10 mei 2021 05.00 uur in beide richtingen volledig afgesloten voor alle verkeer. We gebruiken de afsluiting ook om te werken op de snelweg A15 ter hoogte vanaf afrit 11 richting Maasvlakte.

In verband met passage van de tijdelijke Suurhoffbrug is in de nacht van 6 op 7 mei de N57 Harmsenbrug enkele uren volledig afgesloten.

Tijdens de afsluiting van de Suurhoffbrug leiden gele borden het verkeer om. Autoverkeer in beide richtingen moet rekening houden met een extra reistijd van ongeveer 10 tot 30 minuten.

Het doorgaande wegverkeer wordt omgeleid via de N57 en de N218.
Voor bestemmingsverkeer vanuit Rotterdam naar Havens 5500-7000 blijven afrit 11, 10 en 9 beschikbaar.
De Krabbeweg is ter hoogte van de Suurhoffbrug afgesloten voor doorgaand autoverkeer; de Staaldiepseweg en Krabbeweg blijven vanaf de Harmsenbrug bereikbaar voor bestemmingsverkeer (golfbaan en camping bereikbaar).
Verkeer met gevaarlijke stoffen volgt verplicht de omleidingsroute via de Krabbeweg.
Fietsers worden omgeleid via de Krabbeweg, Staaldiepseweg en de Harmsenbrug.
Hulpdiensten kunnen tijdens de afsluiting wel gebruik maken van de A15 Suurhoffbrug.

Groot onderhoud voor sluis IV in Haghorst

In oktober 2021 gaat Rijkswaterstaat grote onderhoudswerkzaamheden uitvoeren aan sluis IV in Haghorst. Als voorbereiding daarop, hebben deze week voorbereidende werkzaamheden plaatsgevonden. Scheepvaart kan tot en met vandaag geen gebruik maken van de sluis.

Aannemer Istimewa Elektro BV gaat in samenwerking met Hollandia BV sluis IV renoveren. In oktober wordt de sluis gestremd voor een duur van 4 tot 5 weken. Om dat onderhoudswerk uit te kunnen voeren, moet de sluis drooggelegd worden.

Het werk omvat onder andere het uithijsen van de sluisdeuren om voorzien te worden van nieuwe taatspennen en de aangrijpingspunten voor de deurcilinders. Ook worden de deuren in detail nagekeken en daar waar nodig hersteld. Na drooglegging kunnen diverse inspecties gedaan worden en worden onder andere ook metselwerkzaamheden uitgevoerd.

Bevers in Zuid-Holland: alleen ingrijpen als dat strikt noodzakelijk is voor waterveiligheid

Na jaren van afwezigheid is de bever weer enige tijd terug in Zuid-Holland. De provincie geeft de bever alle ruimte om zich op een natuurlijke manier te verspreiden binnen Zuid-Holland.

Wel kan het voor de veiligheid nodig zijn de bever op sommige plekken te verjagen of te verwijderen. Bijvoorbeeld bij dijken of andere waterkeringen.

Bevers maken namelijk de grootste en diepste gangenstelsels van alle gravende dieren in Nederland. Doen ze dat in een dijk, dan kan deze verzwakken. Dat kan zorgen voor overstromingen, onveilige situaties voor omwonenden, voor de huizen en wegen direct achter de dijk.

Daarvoor heeft de provincie nu toestemming verleend aan de waterschappen. Zij moeten daarbij werken volgens het beverprotocol dat is afgestemd met de Zoogdierenvereniging.

Klimaatmodel met hogere resolutie voorspelt 25% minder zeespiegelstijging

 Hoe snel de Antarctische ijskap smelt, hangt voornamelijk af van de temperatuurstijging van de oceaan rondom Antarctica. Met behulp van een nieuwe klimaatmodelsimulatie met een hogere resolutie ontdekten wetenschappers van de Universiteit Utrecht dat de oceaantemperatuur veel langzamer stijgt dan voorspeld door de huidige simulaties.

De nieuwe berekeningen leiden tot een verwachte zeespiegelstijging over 100 jaar die ongeveer een kwart minder is dan verwacht op basis van de huidige simulaties. De onderzoekers publiceerden hun resultaten op 9 april in Science Advances.

De resultaten van deze simulaties helpt om toekomstige klimaatverandering en de effecten ervan op de zeespiegel te begrijpen. Klimaatonderzoekers proberen deze modellen voortdurend te verbeteren, bijvoorbeeld door een veel hogere ruimtelijke resolutie te gebruiken die rekening houdt met meer details.

In het nieuwe hoge-resolutie model worden ook oceaanwervels meegenomen. Een oceaanwervel is een grote (10 tot 200 km) ronddraaiende, turbulente stroming in de oceaancirculatie die bijdraagt aan het transport van warmte en zout in de oceaan. Het representeren van oceaanwervels in de modelsimulatie leidt tot een realistischere weergave van de watertemperaturen rond Antarctica, wat essentieel is voor het bepalen van het massaverlies van de Antarctische ijskap.

Amsterdam speurt verder naar loden leidingen

Amsterdam zet een nieuwe stap in het weghalen van loden leidingen. De stichting !WOON legt huisbezoeken af in blokken waar in andere huizen loden leidingen zijn gevonden. Het gaat in eerste instantie om twaalf woonblokken in Oost en Zuid met 2400 woningen.

Bewoners weten vaak zelf niet of in hun woning loden leidingen zijn. De stichting !WOON  onderzoekt dat, en ondersteunt bewoners van woningen waar loden leidingen zijn gevonden, met het vervolg.

Het lood kan schadelijk voor de gezondheid zijn, vooral voor jonge kinderen. Daarom moeten alle loden leidingen opgespoord en vervangen worden.

Amsterdam pleit samen met Utrecht, Den Haag, Rotterdam en Eindhoven voor een verbod op loden leidingen. De aanpak van loden leidingen is dan niet meer alleen afhankelijk van individuele huurders en verhuurders. We kunnen verwijdering dan afdwingen.

De gemeente heeft eerder alle verhuurders en bewoners van woningen die gebouwd zijn voor 1960 een brief gestuurd over de loden leidingen, de risico’s, de verantwoordelijkheden en een stappenplan om loden leidingen te verwijderen.